Jeśli komornik sądowy nie może ustalić miejsca pobytu lub też stanu majątkowego i miejsca zatrudnienia osoby, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, wówczas składa on wniosek o wyjawienie majątku. W przypadku trudności z ustaleniem adresu zostaje wszczęte policyjne dochodzenie. Jeżeli działania te nie przyniosą skutku i odzyskiwanie długów nie jest możliwe, dłużnik zostaje wpisany jako niewypłacalny do Krajowego Rejestru Sądowego.

Praca komornika sądowego wymaga podjęcia wielu czasochłonnych czynności, których kosztem zostaje obarczony dłużnik alimentacyjny. Kwota ta zostaje doliczona do kwoty zaległych alimentów wraz z odsetkami, a także kosztami sądowymi.

Tak, ale jedynie na wniosek wierzyciela (rodzica/prawnego opiekuna dziecka bądź też samego dziecka, gdy jest ono pełnoletnie) bądź sądu (w przypadku wytoczenia powództwa przeciwegzekucyjnego przez dłużnika sąd może zawiesić egzekucję do czasu rozpoznania zawartego w pozwie żądania)

Pobyt dłużnika w zakładzie karnym nie zwalnia go z obowiązku alimentacyjnego. W takiej sytuacji zarówno komornik, jak i sam wierzyciel może złożyć tytuł wykonawczy bezpośrednio u dyrektora zakładu karnego. Alimenty będą wówczas wypłacane z wynagrodzenia za pracę wykonywaną przez skazanego bądź z jego pieniędzy znajdujących się w depozycie zakładu karnego.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami odzyskiwanie długów może nastąpić w drodze zajęcia ruchomości, nieruchomości, a także wynagrodzenia za pracę, rachunku bankowego, innych wierzytelności oraz pozostałych praw majątkowych dłużnika.

Wierzyciel ma prawo wybrać komornika z dowolnego miejsca z całej Polski. Oznacza to, że mieszkając w Poznaniu, możemy skorzystać z usług komornika sądowego na przykład z Wrocławia czy też każdego innego miasta. Kwestię tę reguluje Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji: „wierzyciel ma prawo wyboru komornika na terytorium RP, z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio” (art. 8 ust. 5).